หูตึง,หูหนวก,แก้ปัญหาหูตึง,แก้ปัญหาหูหนวก,เครื่องมือช่วยฟัง
ประโยชน์และความสำคัญของภาษามือ
ประโยชน์และความสำคัญของภาษามือ

ประโยชน์และความสำคัญของภาษามือ

ภาษามือเป็นส่วนหนึ่งของการสื่อสารและใช้ในการถ่ายทอดความหมายเมื่อเทียบกับการพูดคุย ภาษามือถูกคิดค้นโดยแนวความคิดที่ว่าหากคนเรานั้นไม่มีเสียงหรือไม่มีลิ้นจะสื่อสารกันได้อย่างไร และการใช้ภาษามือเพื่อเป็นการสื่อสารนี้เองได้เกิดขึ้นมานานแล้ว จนกระทั้งปี พ.ศ. 2223 มีการตีพิมพ์หนังสือโดย John Bulwer ชื่อว่า Didascalocophus ที่เสนอแนวความคิดของตนเองหลังจากที่ได้ศึกษากับคนหูหนวกคนหนึ่งที่พูดคุยกันกับหนังสือสอนการใช้งานภาษามือ Arthrological และ Charles de La Fin ได้ตีพิมพ์หนังสือที่ใช้ภาษามือร่วมกับร่างกายเป็นส่วนประกอบในการสื่อสาร ความแต่ต่างในแต่ละภูมิภาคอาจจะมีบ้างเนื่องจากมีการพัฒนาหรือเปลี่ยนไปตามภาษาที่มี และสำหรับพื้นฐานอย่างง่ายๆ ให้สามารถนำไปใช้ได้มีอะไรบ้างไปดูกัน

ตัวอย่างของการแสดงท่าทาง

sick

ไม่สบาย เกี่ยวข้องกับ การป่วย หรือเกิดสภาวะจิตใจและร่ายกายไม่ปกติ

ลักษณะท่าทางดังนี้ เอียงศีรษะไปด้านขวา ใช้หลังมือขวาในช่วงปลายนิ้วมาสัมผัสบริเวณหน้าผาก

 

hungry

หิว เกี่ยวข้องกับ หิวข้าว อยากรับประทานอาหาร เป็นต้น

ลักษณะท่าทางดังนี้ กำนิ้วกลาง นิ้วนาง และนิ้วก้อย เอาไว้ใช้นิ้วชี้และนิ้วโป้งรูดตรงลำคอ จนปลายนิ้วทั้งสองสัมผัสกัน

 

be-full

อิ่ม เกี่ยวข้องกับ หลังจากการรับประทานอาหารหรือสิ่งต่างๆ จนรับประทานต่อไม่ไหว

ลักษณะท่าทางดังนี้ คว่ำมือโดยเว้นระยะห่างระหว่างมือกับท้องเล็กน้อย จากนั้นยกมือขึ้นในแนวนอน จนกระทั่งหลังมือสัมผัสชิดกับใต้คาง

 

sorry

เสียใจ  เกี่ยวข้องกับ ผิดหวัง มีเรื่องที่ไม่สบายใจ จะต่างกับ เศร้าที่เป็นคนละความหมายกัน

ลักษณะท่าทางดังนี้ กำมือหันเข้าหาลำตัว โดยอยู่ห่างจากหน้าอกด้านซ้ายเล็กน้อย จากนั้นหมุนแขนเป็นวงกลมตามทิศทวนเข็มนาฬิกาประมาณ 3 รอบ พร้อมทำสีหน้าเศร้าสลด

 

apologize

ขอโทษ เกี่ยวข้องกับ  เมื่อทำอะไรผิดไปแล้วต้องการให้ผู้อื่นยกโทษให้

ลักษณะท่าทางดังนี้ ยกฝ่ามือซ้ายขึ้นมาระดับหัวใจ โดยหันปลายนิ้วไปยังคู่สนทนา จากนั้นใช้ปลายนิ้วมือข้างขวาทำวน ในทิศตามเข็มนาฬิกา เหนือฝ่ามือข้างซ้ายราว ๆ 3 รอบ

 

like-do-not-like

ชอบ, ไม่ชอบ เกี่ยวข้องกับ ความรู้สึกต่อสิ่งนั้น โดยที่ 2 ท่านี้จะมีลักษณะต่างกันอยู่นิดหน่อย

ลักษณะท่าทางดังนี้ สำหรับคำว่า ชอบ กำนิ้วกลาง นิ้วนาง และนิ้วก้อย โดยให้นิ้วชี้ และนิ้วโป้งเหยียดตรง หันมือเข้าหาลำตัว ระดับหน้าอกบริเวณหัวใจ โดยให้นิ้วทั้งสองทำมุมคล้ายตัววี จากนั้นลากมือลงพร้อม ๆ กับขยับปลายนิ้วชี้และนิ้วโป้งให้สัมผัสกัน

ลักษณะท่าทางดังนี้ สำหรับคำว่า ไม่ชอบ ทำท่าเดียวกับคำว่าชอบ พร้อมกับส่ายหน้าไปมาประมาณ 3 รอบ

 

well

สบายดี เกี่ยวข้องกับ การเจ็บป่วย สภาพร่างกาย อารมณ์ดี มีความสุข

ลักษณะท่าทางดังนี้ แบฝ่ามือทั้งสองข้าง จากนั้นให้ปลายนิ้วมือทั้งสองข้างทำมุมเป็นรูปตัววีโดยหันฝ่ามือเข้าหาลำตัวบริเวณหน้าอก แล้วลากมือในแนวเฉียงขึ้นเป็นรูปตัววีจนถึงระดับไหล่ จากนั้นกำนิ้วมือทั้ง 4 โดยชูนิ้วโป้งหันเข้าหากัน

 

worried

เป็นห่วง เกี่ยวข้องกับ ความเป็นห่วง หรือกังวล

ลักษณะท่าทางดังนี้  คล้องนิ้วชี้กับนิ้วโป้งของมือทั้งสองข้าง ให้ปลายนิ้วสัมผัสกัน โดยหันฝ่ามือซ้ายไปที่อีกฝ่าย ขณะที่นิ้วกลาง นิ้วนาง และนิ้วก้อยเหยียดตรง

จากที่กล่าวมานั้นหลายๆ ท่าจะมีความหมายมากกว่าหนึ่งคำอยู่เสมอ ซึ่งหากจะสื่อสารบางครั้งจะต้องทำการแยกให้ออกในแต่ละช่วงเวลาว่าสิ่งที่กล่าวมานั้นเกี่ยวข้องกับสิ่งใด เพื่อจะได้เกิดการสื่อสารที่สูงสุดแล้วเข้าใจตรงกันมากที่สุดความหมายจะได้ไม่ผิดเพี้ยนไป